Napój izotoniczny, hipotoniczny czy hipertoniczny?

Czy czujesz się zdezorientowany specjalistycznym słownictwem stosowanym przez firmy sprzedające suplementy do opisania zalet swoich produktów? Jaka jest różnica między napojem nawadniającym, napojem energetycznym i żelem energetycznym? Wszystkie są cieczami, ale jak różnią się ich funkcje?
„Izotoniczny” to termin, którym posługiwano się od lat, a ostatnio w TORQ spopularyzowaliśmy termin „hipotoniczny”. Czy kiedykolwiek słyszałeś o pojęciu „hipertoniczny”? I czy istnieje różnica między produktem hipotonicznym a hipertonicznym? Za chwilę wszystko się wyjaśni…

Podczas intensywnego treningu wytrzymałościowego, dwa główne czynniki, które doprowadzają do zmęczenia, to przewlekłe wyczerpanie węglowodanów, określane jako „padanie z wyczerpania” przez kolarzy lub „zderzenie ze ścianą” przez biegaczy, oraz odwodnienie, które jest dokładnie tym, czym się wydaje – utratą zbyt dużej ilości płynów z organizmu na skutek ich wypocenia. Dlatego niezwykle ważne jest, aby każdy sportowiec lub osoba aktywna fizycznie utrzymywała stan odpowiedniego nawodnienia, jednocześnie przyjmując wystarczającą ilość energii, aby uniknąć przerażającego padnięcia z wyczerpania Jeśli uważasz, że jest to fajne doświadczenie w sportach wytrzymałościowych, pomyśl jeszcze raz – wpisz „bonking and endurance” w wyszukiwarce Google, a zobaczysz, jak bardzo jest to nieprzyjemne!

Intensywne sesje treningowe, trwające poniżej 1 godziny

Intensywne treningi wytrzymałościowe i interwałowe trwające krócej niż godzinę, zwykle nie wymagają uzupełniania energii z zewnętrznego źródła (zwanego technicznie „węglowodanami egzogenicznymi”), ponieważ mięśnie i wątroba przechowują odpowiednią ilość „węglowodanów endogenicznych”. Pomimo tego, aby osiągnąć wysoką intensywność treningu bez wspomagania produktami energetycznymi, musisz być wypoczęty i przed treningiem stosować dietę bogatą w węglowodany. Jeśli rozpoczniesz sesję w stanie zubożenia poziomu węglowodanów, możesz paść z wyczerpania w ciągu godziny, i w tym przypadku spożycie egzogenicznych węglowodanów z pewnością pomoże.

Załóżmy, że jesteś wypoczęty, a Twoje zapasy węglowodanów endogenicznych są pełne, więc uzupełnianie energii masz już załatwione. Dotyczy to jednej części układanki, ale nie oznacza, że załatwiłeś sprawę nawodnienia. A ponieważ Twoje wydajność i bezpieczeństwo są zagrożone, powinieneś użyć produktu zaprojektowanego do nawadniania, który dostarczy Ci płynów i elektrolitów.

[Wydolność fizyczna
% maks. wydajności
% nawodnienia]
Jeszcze wrócimy do tego scenariusza i przedstawimy nasze zalecenia.

Intensywne sesje treningowe, trwające ponad 1 godzinę

Możesz być w stanie trenować bez przyjmowania egzogenicznych źródeł energii nawet przez 80 minut, ale dla bezpieczeństwa zalecamy, aby okres ten trwał maks. 1 godzinę, ponieważ „padnięcie z wyczerpania” lub „zderzenie ze ścianą” ma osłabiający wpływ na wydajność, a ilość zmagazynowanych węglowodanów endogenicznych może się różnić w zależności od wielu czynników, w tym od diety stosowanej przed treningiem, o czym już wspomnieliśmy, oraz od tego, ile ostatnio ćwiczysz – oba czynniki mogą spowodować zbyt duże zubożenie zapasów.
Podczas dłuższych sesji zapotrzebowanie na energię na ogół utrzymuje się na stałym poziomie przy spożyciu 60-90 g węglowodanów na godzinę, jeśli stosuje się produkty TORQ, ale z drugiej strony – nawodnienie będzie się znacznie różnić w zależności od intensywności pocenia oraz danej osoby. W chłodny dzień możesz trenować z dokładnie taką samą intensywnością przez 2 godziny i musisz przyjąć o wiele mniej płynu niż w cieplejszy dzień. Twoje wymagania dotyczące uzupełniania energii pozostaną jednak niezmienione – zmienia się tylko potrzeba nawodnienia.
Zrozumienie tego elastycznego zapotrzebowania na płyny podczas dłuższych treningów wytrzymałościowych to klucz do zrozumienia terminów „hipotoniczny”, „izotoniczny” i „hipertoniczny”.

Osmolalność i toniczność

Osmolalność to termin techniczny – służy do określenia ilości substancji rozpuszczonych w roztworze i jest mierzona w osmolach na kilogram roztworu. W przypadku napoju wspomagającego wydajność, takiego jak Napój izotoniczny Energy TORQ, substancje rozpuszczone to węglowodany i elektrolity. Im więcej substancji rozpuszczonych w wodzie (czyli im więcej miarek TORQ Energy dodasz do bidonu), tym wyższa osmolalność napoju. Na osmolalność ma również wpływ rodzaj zastosowanego węglowodanu, ponieważ niektóre rodzaje węglowodanów zwiększają osmolalność roztworu bardziej niż inne. Na przykład maltodekstryna, stosowana w produktach TORQ, ma bardzo niską osmolalność w stosunku do innych węglowodanów. Osmolalność napoju będzie miała wpływ na to, jak szybko roztwór zostanie wchłonięty przez organizm. Dlatego ważne jest stosowanie produktów energetycznych lub nawadniających, w celu zapewnienia osmolalności optymalnej do warunków, w których się znajdujesz, co jeszcze szczegółowo wyjaśnimy (to nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać).

Organizm utrzymuje osmolalność krwi na poziomie około 280-290 mmoli na kg. Jest to ważne, ponieważ kiedy spożywamy napoje energetyczne lub nawadniające, oczekujemy że zostaną wchłonięte przez błonę w jelicie cienkim do krwi tak szybko, jak to możliwe, aby substancje mgły szybko zacząć działać. Kiedy mówimy o osmolalności napoju w stosunku do osmolalności krwi oraz o błonie jelita cienkiego, przez którą napój przechodzi, używamy terminu „toniczność”. Stąd pochodzą terminy „hipotoniczny”, „izotoniczny” i „hipertoniczny”.

Hipotoniczny jest napój o osmolalności poniżej 280 mmol/kg, czyli niższej niż osmolalność krwi. Roztwór hipotoniczny tworzy dodatni gradient między jelitem a krwią, co umożliwia szybką absorpcję płynu. Aby jednak roztwór był hipotoniczny, musi mieć niską zawartość węglowodanów, aby utrzymać osmolalność na niskim poziomie, a zatem stosowanie napoju hipotonicznego to pójście na kompromis w dostarczaniu węglowodanów. Może dostarczać mnóstwo płynu, ale jeśli płyn nie jest bogaty w węglowodany, nie poradzi sobie z dostarczeniem 60-90 g węglowodanów na godzinę, potrzebnych przy dłuższych sesjach treningowych.

Dlatego roztwór hipotoniczny jest idealny do stosowania podczas sesji treningowych o wysokiej intensywności, trwających krócej niż 1 godzinę, które wywołują wysoką intensywność pocenia. Stosuj go podczas krótkich sesji treningowych/zawodów w upale lub przez cały rok podczas treningu na sali (np. turbo lub spinning). Roztwory hipotoniczne zapewniają optymalne nawodnienie przy słabszym uzupełnieniu energii. W przypadku sesji treningowych pasujących do tego opisu, zastosuj Napój hipotoniczny Hydration TORQ.

Izotoniczny jest napój, który ma osmolalność bardzo podobną lub dopasowaną do osmolalności krwi, a więc wyższe stężenie substancji rozpuszczonej niż roztwór hipotoniczny. Chociaż przemieszczanie roztworu izotonicznego jest wolniejsze niż roztworu hipotonicznego, zawiera on o wiele więcej węglowodanów, więc zapewnia dobry poziom energii dla dłuższych treningów, a także bardzo kompetentny mechanizm nawadniania. Mechanizm nawadniania jest tak dobry, że jeśli ćwiczysz przez dłużej niż godzinę, naprawdę nie musisz się martwić, że izotonik jest mniej korzystny od roztworu hipotonicznego. Sam charakter dłuższego treningu oznacza, że jest on mniej intensywny, a więc i intensywność pocenia i tak będzie niższa.

Dlatego roztwór izotoniczny jest idealny dla sesji treningowych o wysokiej intensywności, które trwają dłużej niż 1 godzinę, co powoduje wysoką intensywność pocenia. Zapewnia idealną równowagę pomiędzy podażą płynu i energii, wspomagając nawodnienie i odsuwając od Ciebie przerażającą wizję „padnięcia z wyczerpania” lub „zderzenia ze ścianą”! W przypadku takich sesji treningowych, stosuj TORQ Energy Drink.

Hipertoniczny jest roztwór o osmolalności powyżej 290 mml/kg, czyli wyższej niż osmolalność krwi. Aby wchłonąć roztwór hipertoniczny, organizm musi najpierw pobrać płyn z krwi do jelita cienkiego, aby rozcieńczyć bogaty roztwór hipertoniczny i utworzyć gradient ciśnienia umożliwiający absorpcję. Brzmi to dość ekstremalnie, ale takie nie jest – Twój organizm ewoluował, i potrafi poradzić sobie z tym stosunkowo regularnym zadaniem (w rzeczywistości robi to zawsze, gdy jesz). Roztwór hipertoniczny powoduje mniejszą absorpcję wody w porównaniu z roztworami hipotonicznymi i izotonicznymi, więc nie nawadniania dobrze organizmu, ale dostarcza więcej węglowodanów, więc stanowi bardzo bogate źródło energii.

Dlatego roztwór hipertoniczny jest idealny dla sesji treningowych o wysokiej intensywności, które trwają dłużej niż 1 godzinę, podczas których występuje niska intensywność pocenia. Są to zwykle treningi lub zawody w chłodniejszych warunkach, w których nie grozi Ci odwodnienie, lub w przypadku znacznie dłuższego wysiłku, gdy mniejsza intensywność powoduje spadek intensywności pocenia. W przypadku takich sesji treningowych, należy skłonić się w kierunku żelom energetycznym TORQ, batonom energetycznym TORQ i gumie energetycznej Chew TORQ.

Rzeczywistość a reżim izotoniczny

O ile przyjemnie jest kategoryzować sesje treningowe jako wymagające stosowania napojów hipotonicznych, izotonicznych i hipertonicznych, rzeczywistość dotycząca uzupełniania energii i nawadniania podczas treningu jest zupełnie inna. Poświęciliśmy sporo czasu na objaśnienie znaczenia różnych terminów naukowych, ale czy to naprawdę ma znaczenie?
Zrozumienie zasad toniczności jest naprawdę ważne, aby móc w pełni wykorzystać swoją wydolność i zrozumieć swoje wymagania. Jednak powodem, dla którego opracowaliśmy System uzupełniania energii TORQ, było odrzucenie wszystkich mitów i niejasności dotyczących produktów takich, jak tabletki elektrolitowe i żele izotoniczne. Jeśli usuniemy marketing, co sportowiec lub osoba aktywna fizycznie musi zrobić, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki? Musi być optymalnie nawodniona i zapewnić sobie optymalnie uzupełnianie energii. Kropka.

Intensywny trening trwający krócej niż godzinę: Jak już powiedzieliśmy, należy stosować reżim hipotoniczny. Jedynym czasem, w którym możesz rozważać reżim izotoniczny podczas takiej sesji treningowej, jest planowanie kolejnego treningu – innymi słowy, co planujesz na jutro? Ponieważ uzupełnienie w pełni wyczerpanych zapasów endogenicznych z pożywienia o wysokiej zawartości węglowodanów trwa 48 godzin, uzupełnianie energii za pośrednictwem napojów izotonicznych podczas krótkich intensywnych sesji sprawi, że poczujesz się świeżo następnego dnia, a efekt nawodnienia powinien być idealnie odpowiedni. Kompromis, który należy tutaj rozważyć, polega na tym, że gdyby warunki środowiskowe szczególnie zwiększały intensywność pocenia, czy korzyści stosowania roztworu hipotonicznego dziś przeważają nad korzyściami stosowania roztworu izotonicznego w ramach przygotowania do jutra? Decyzja należy do Ciebie.

Intensywny trening trwający dłużej niż godzinę: Tutaj zaczyna się robić ciekawie. Wiesz, że musisz przyjąć 60-90 g węglowodanów na godzinę, aby uniknąć padnięcia z wyczerpania i zapewnić sobie wysoką wydajność. Jeśli chcesz w pełni zrozumieć koncepcję uzupełniania energii, poświęć chwilę i obejrzyj ten film – wszystko wyjaśnia (obejrzyj pierwszy film, jeśli jesteś kolarzem, a drugi jeśli jesteś biegaczem – oba w zasadzie mówią o tym samym):

W tym samym czasie musisz dbać o nawodnienie, ponieważ jego zaniedbanie będzie wyniszczające – Twoje mechanizmy fizjologiczne i termoregulacyjne zostaną bardzo obciążone. Odpowiedź na pytanie „Co robić?” zależy wyłącznie od intensywności pocenia. Wyższa intensywność pocenia oznacza większe odwodnienie. Im bardziej się pocisz, tym więcej napojów izotonicznych musisz przyjąć. Oznacza to spożywanie większej ilości z 60-90 g węglowodanów na godzinę z izotonicznych napojów energetycznych – przyjmijmy, że z TORQ Energy Drink. Nie należy mylić tego ze zjawiskiem żeli izotonicznych, które nie zawierają wystarczającej ilości płynów ani elektrolitów, aby zapewnić jakąkolwiek formę znaczącego nawodnienia. Reżim izotoniczny, stworzony poprzez przyjmowanie kalorii z węglowodanów zawartych w napojach izotonicznych, zapewni podaż płynów i elektrolitów, których potrzebujesz, a także będzie stanowił niezawodne źródło energii.

Jeśli intensywność pocenia jest niższa, zapotrzebowanie na produkty nawadniające staje się mniej ważne, jednak nadal musisz dostarczyć na godzinę 60-90 g węglowodanów, niezbędnych dla optymalnego uzupełniania energii. W tym momencie należy dążyć do reżimu hipertonicznego, zwiększając spożycie (na przykład) żeli TORQ Energy w połączeniu z izotonicznym napojem energetycznym. Żel o małej objętości szybko i efektywnie dostarcza energię kosztem dostarczania płynu, ale nie ma to znaczenia, ponieważ w tym przypadku nie potrzebujesz płynów. Gdybyś przyjął reżim izotoniczny w warunkach powodujących niską intensywność pocenia, bardzo szybko wypełniłbyś pęcherz nadmiarem płynów, a wtedy musiałbyś zsiąść z roweru lub przerwać bieg, aby odwiedzić krzaczki, a to nie jest dobre z punktu widzenia wydajności. Pamiętaj, że żele TORQ Energy to jedna hipertoniczna opcja, ale możesz również użyć batonów TORQ Energy lub cukierków do żucia TORQ Energy Chew.

W rzeczywistości każda sytuacja jest inna i być może jednego dnia powinieneś skłaniać się bardziej ku reżimowi izotonicznemu, a drugiego dnia – ku hipertonicznemu. Dlatego właśnie opracowaliśmy System uzupełniania energii TORQ. System jest bardzo prosty, ponieważ każdy produkt TORQ zawiera 30 g węglowodanów. 500 ml napoju TORQ Energy zawiera 30 g węglowodanów, co stanowi jednostkę TORQ. Jest to również 6% izotoniczny roztwór węglowodanów. Żele TORQ, batony TORQ i cukierki do żucia TORQ Chew to również jedna jednostka TORQ, czyli 30 g węglowodanów i wszystkie są hipertoniczne. System uzupełniania energii TORQ zakłada po prostu, że aby uzyskać optymalną wytrzymałość, należy przyjmować 2-3 jednostki TORQ na godzinę, czyli 60-90 g węglowodanów na godzinę. Forma, w jakiej spożyjesz jednostki, zależy od intensywności pocenia – im bardziej się pocisz, tym więcej jednostek powinieneś wypijać, a mniej zjadać. Czy to może być prostsze?

Napój TORQ Hypotonic ma oczywiście charakter hipotoniczny i zawiera 15 g węglowodanów w 500 ml roztworu (połowa jednostki TORQ), więc z pewnością można go stosować w połączeniu z Systemem uzupełniania energii TORQ. Wystarczy spożywać więcej żeli, batonów lub cukierków do żucia, niż przy stosowaniu napoju TORQ Energy. Z pewnością nie można używać napoju TORQ Hypotonic jako wyłącznego produktu uzupełniającego energię, nawet jeśli temperatura sięga zenitu, ponieważ należałoby wypijać go w ogromnych ilościach, aby zapewnić sobie wystarczającą podaż energii (a to zadanie niemożliwe). Co ciekawe, jeśli stosujesz napój TORQ Hypotonic jako źródło nawodnienia podczas dłuższego wysiłku (co jest całkowicie uzasadnione, przy okazji), gdy spożywasz żel Hypertonic, mieszanka w żołądku i jelitach zmienia charakter na izotoniczny – sprawiasz, że Twój napój hipotoniczny staje się bardziej izotoniczny, a możliwe że nawet nieco hipertoniczny.

Dlatego właśnie toniczność w ostatecznym rozrachunku nie ma tak naprawdę znaczenia. Zrozum naukę i słuchaj swojego organizmu. Przyjmuj odpowiednią ilość źródła energii, ale wybierz takie, które jest zgodne z intensywnością pocenia. Wszystko sprowadza się do faktu, że zawsze musisz spożywać 60-90 g węglowodanów na godzinę, ale ilość płynu potrzebna do nawodnienia jest zmienna. Żaden produkt nie sprosta tym zadaniom w każdych warunkach – musisz wybrać narzędzia dopasowane do konkretnej sytuacji, a System uzupełniania energii TORQ zrobi to za Ciebie. A jeśli masz mało czasu, obejrzyj ten krótki film (ponownie: pierwszy film jest przeznaczony dla kolarzy, a drugi dla biegaczy):

Aby uzyskać więcej informacji na temat Wydajnego nawadniania w trakcie sesji krótszych niż godzina, przeczytaj artykuł „Nawadnianie i uzupełnianie energii w sporcie”

Ostatnie słowo

Absolutnie nie chcemy Cię zmylić, ale jest tu pewna zasłona dymna – jednak pomocna! Jeśli chodzi o nawadnianie, toniczność ma wiele wspólnego z tym, jak szybko się nawadniasz, co już wyjaśniliśmy. Istnieje jednak pojęcie „ułatwionego nawadniania”, które wyjaśnia rolę, jaką glukoza musi odgrywać w procesie wspomagania procesu nawadniania. Powodem, dla którego opracowaliśmy napój TORQ Hypotonic jest to, że zdecydowanie odczuwaliśmy, iż jeśli mamy produkować czysty produkt hydratacyjny, musimy wykonać to zadanie właściwie i jasno przekazać cel naszym klientom – że jest to napój zapewniający optymalną wydajność w trakcie sesji treningowych trwających krócej niż godzinę. W przeszłości wygłaszaliśmy już tyrady na temat wad tabletek elektrolitowych i chcieliśmy stworzyć produkt o wysokiej wydajności, który stanie się obowiązkowy dla każdego, komu zależy na nawadnianiu.
Obejrzyj tę krótką reklamę naszego napoju TORQ Hypotonic, ponieważ w bardzo krótkim czasie objaśnia, jak działa proces ułatwionego transportu. Faktem do zapamiętania jest to, że 1 cząsteczka glukozy (z 2 cząsteczkami sodu), wciąga 260 cząsteczek wody przez ścianę jelita do krwi.

Oznacza to również, że chociaż produkt taki, jak nasz TORQ Energy Drink, ma wyższą toniczność, znacznie skorzystasz na ułatwionym transporcie, z powodu zawartych w nim pochodnych glukozy. Piękno napoju TORQ Hypotonic polega na tym, że ma on zarówno niską toniczność, jak i ułatwia transport, dlatego nazywamy go Wydajnym nawadnianiem (Performance Hydration).

Mamy nadzieję, że pomogliśmy Ci wybrać odpowiedni produkt lub produkty. Jednak jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące tego artykułu, wyślij do nas e-mail na adres centrala@torqpolska.pl lub zadzwoń pod numer +48 512 227 887.

Odwołania

Baker, L., Jeukendrup, AE. (2014)
Optimal Composition of Fluid-Replacement Beverages. Comprehensive Physiology, 4:575-620.
Meinild, A.K., Klaerke, D., Loo, D.D.F et al (1998)
The human Na+/glucose cotransport is a molecular water pump. Journal Physiology. 508:15-21.
Thomson, A.B., Keelan, M., Thiesen, A., Clandinin, M.T., Ropeleski, M., Wild, G.E. (2001)
Small bowel review: Normal Physiology Part 1. Dig Dis Sci. 46(12):2567-87.
Shi, X., & Passe, D. H. (2010)
Water and solute absorption from carbohydrate-electrolyte solutions in the human proximal small intestine: a review and statistical analysis. Int J Sport Nutr Exerc Metab, 20(5), 427-42.
Loo, D. D., Zeuthen, T., Chandy, G., & Wright, E. M. (1996)
Cotransport of water by the Na+/glucose cotransporter. Proceedings of the National Academy of Sciences, 93(23), 13367-13370.
Stellingwerff, T & Cox, GR. (2014)
Systematic review: Carbohydrate supplementation on exercise performance or capacity of varying durations. Appl Physiol Nutr Metab. wrzesień 2014 r.;39(9):998-1011.
Wilson. PB., Ingraham, SJ. (2015)
Glucose-fructose likely improves gastrointestinal comfort and endurance running performance relative to glucose-only. Scand J Med Sci Sports. [publikacja elektroniczna przed drukiem].
Currell, K & Jeukendrup, A.E. (2008)
Superior endurance performance with ingestion of multiple transportable carbohydrates. Med Sci Sports Exerc. 40(2):275-81.
Triplett, D., Doyle, D., Rupp, J., Benardot, D. (2010)
An isocaloric glucose-fructose beverage’s effect on simulated 100-km cycling performance compared with a glucose-only beverage. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 20(2):122–31
Tarpey, M.D., Roberts, J.D., Kass, L.S., Tarpey, R.J., Roberts, M.G. (2013)
The ingestion of protein with a maltodextrin and fructose beverage on substrate utilisation and exercise performance. Appl Physiol Nutr Metab. 38(12):1245-53.
Rowlands, D.S., Swift, M., Ros, M., Green, J.G. (2012)
Composite versus single transportable carbohydrate solution enhances race and laboratory cycling performance. Appl Physiol Nutr Metab. 37(3):425-36.
Baur, D.A., Schroer, A.B., Luden, N.D., Womack, C.J., Smyth, S.A., Saunders, M.J. (2014)
Glucose-fructose enhances performance versus isocaloric, but not moderate, glucose. Med Sci Sports Exerc. 46(9):1778-86.
Rowlands, D.S., Thorburn, M.S., Thorp, R.M., Broadbent, S.M., Shi, X. (2008)
Effect of graded fructose co-ingestion with maltodextrin on exogenous 14C-fructose and 13C-glucose oxidation efficiency and high-intensity cycling performance. J Appl Physiol. 104:1709–19.
O’Brien, W.J & Rowlands, D.S. (2011)
Fructose-maltodextrin ratio in a carbohydrate-electrolyte solution differentially affects exogenous carbohydrate oxidation rate, gut comfort, and performance. Am J Physiol Gastrointest Liver Physiol. 300(1):G181–9.
O’Brien, W.J., Stannard, S.R., Clarke, J.A., Rowlands, D.S. (2013)
Fructose–maltodextrin ratio governs exogenous and other CHO oxidation and performance. Med Sci Sports Exerc. 45(9):1814-24.
Rowlands, D.S., Swift, M., Ros, M., Green, J.G. (2012)
Composite versus single transportable carbohydrate solution enhances race and laboratory cycling performance. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism. 37(3): 425-436.
Smith, J.W., Pascoe, D.D., Passe, D., Ruby, B.C., Stewart, L.K., Baker, L.B., i in. (2013)
Curvilinear dose-response relationship of carbohydrate (0–120 g·h−1) and performance. Med Sci Sports Exerc. 45(2):336-41.
Roberts, J.D., Tarpey, M.D., Kass, L.S., Tarpey, R.J., Roberts, M.G. (2014)
Assessing a commercially available sports drink on exogenous carbohydrate oxidation, fluid delivery and sustained exercise performance. J Int Soc Sports Nutr. 11(1):1-14.
Jentjens, R.L., Underwood, K., Achten, J., Currell, K., Mann, C.H., Jeukendrup, A.E. (2006)
Exogenous carbohydrate oxidation rates are elevated after combined ingestion of glucose and fructose during exercise in the heat. J Appl Physiol. 100(3):807-16.
Jeukendrup, A.E & Moseley, L. (2010)
Multiple transportable carbohydrates enhance gastric emptying and fluid delivery. Scand J Med Sci Sports. 20(1):112-21.
Davis, J.M., Burgess, W.A., Slentz, C.A., Bartoli, W.P. (1990)
Fluid availability of sports drinks differing in carbohydrate type and concentration. Am J Clin Nutr. 51(6):1054-7.
Jentjens, R.L., Venables, M.C., Jeukendrup, A.E. (2004)
Oxidation of exogenous glucose, sucrose, and maltose during prolonged cycling exercise. J Appl Physiol. 96(4):1285-91.
Jentjens, R.L., Achten, J., Jeukendrup, A.E. (2004)
High oxidation rates from combined carbohydrates ingested during exercise. Med Sci Sports Exerc. 36(9):1551-8.
Wallis, G.A., Rowlands, D.S., Shaw, C., Jentjens, R.L., Jeukendrup, A.E. (2005)
Oxidation of combined ingestion of maltodextrins and fructose during exercise. Med Sci Sports Exerc. 37(3):426-32.
Jentjens, R.L., Moseley, L., Waring, R.H., Harding, L.K., Jeukendrup, A.E. (2004)
Oxidation of combined ingestion of glucose and fructose during exercise. J Appl Physiol. 96(4):1277-84.
Jentjens, R.L & Jeukendrup, A.E. (2005)
High rates of exogenous carbohydrate oxidation from a mixture of glucose and fructose ingested during prolonged cycling exercise. Brit J Nutr. 93:485-92.
Fuchs, C.J., Gonzalez, J.T., Beelen, M., Cermak, N.M., Smith, F.E., Thelwall, P.E., Taylor, R., Trenell, M.I., Stevenson, E.J., van Loon, L.J. (2016)
Sucrose ingestion after exhaustive exercise accelerates liver, but not muscle glycogen repletion compared with glucose ingestion in trained athletes. J Appl Physi. [publikacja elektroniczna przed drukiem].
Recenzje:
Jeukendrup, A.E. (2010 r.) Carbohydrate and exercise performance: the role of multiple transportable carbohydrates. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. lipiec;13(4):452-7.
Rowlands, D.S., Houltham, S., Musa-Veloso, K., Brown, F., Paulionis, L., Bailey, D. (2015). Fructose-Glucose Composite Carbohydrates and Endurance Performance: Critical Review and Future Perspectives. Sports Med. listopad;45(11):1561-76.